مقصود از راه معرفت، روشی است که با آن می‌توان معرفت‌های معتبر و درخور اعتمادی به ‌دست آورد. اما برای آنکه چیزی را راه معرفت بشماریم، لازم نیست همۀ معرفت‌هایی که با آن حاصل می‌شوند، معتبر باشند، بلکه کافی است با آن بتوان به معرفتی معتبر دست یافت. به عبارت دیگر، ممکن است حصول معرفت معتبر از یک راه، مشروط به شرایطی خاص باشد.

راه‌های معرفت مختلف‌اند، و در هر شاخه‌ای از دانش نیز ممکن است متناسب با موضوع آن، از راه یا راه‌هایی خاص برای معرفت استفاده شود. راه‌های متداول‌تر و پرکاربردتر در علوم مختلف عبارتند از: شهود، حس، تعقل، یادآوری، نقل، رجوع به متخصص، و تجربه.

البته اثبات اینکه با این راه‌ها می‌توان معرفت معتبری به ‌دست آورد، پس از ارزیابی آن‌ها و تعیین شرایط دستیابی به معرفت معتبر در هر کدام از آن‌ها است.