به نظر گادامر، فهم هیچ چیز بدون پیش‌داوری ممکن نیست. در نتیجه، هیچ فهمی خالص و عاری از ذهنیت مفسر نیست، و هرگز نمی‌توان فهمی مطابق با واقع داشت؛ درست همان‌ طور که وقتی پارچه‌ای رنگین را درون حوضچۀ آبی می‌اندازیم که از قبل رنگین است، رنگ آبْ همان رنگ پارچه نخواهد بود. بدین ترتیب، هرگز هیچ واقعیتی را، آن ‌گونه که هست، نمی‌توان فهمید، و معنای هیچ متنی را نیز، آن ‌گونه که مراد مؤلف بوده است، نمی‌توان دانست.