همۀ فهم‌های یک فرد نمی‌توانند متأثر از فهم‌های پیشین وی باشند؛ زیرا وابستگی هر فهمی به فهمی پیشین، مستلزم تسلسل است، و اگر چنین می‌بود، هیچ فهمی برای هیچ کس حاصل نمی‌شد. از این گذشته، معرفت حضوری، معرفتی بی‌واسطه است که خودْ مبتنی بر فهمی دیگر نیست.