پلورالیسم یا کثرت‌‌گرایی به معنای پذیرش، و به ‌رسمیت شناختن کثرت است، و بر اساس اینکه به چه واژه‌ای اضافه شود، معانی متنوعی می‌‌یابد. مثلاً پلورالیسم سیاسی به معنای به ‌رسمیت شناختن احزاب گوناگون و پرهیز از گرایش تک‌حزبی است، و پلورالیسم فرهنگی یعنی پذیرش فرهنگ‌های گوناگون. مقصود از پلورالیسم دینی، دیدگاهی است که ادیان گوناگون را به رسمیت می‌شناسد و همۀ آنها را حق و معتبر می‌‌داند. بنا بر این، مقصود از این دیدگاه، گزارش از وجود ادیان مختلف در جهان نیست، بلکه منظور، معتبر شمردن و برحق دانستن همۀ آنهاست. در این دیدگاه، حقانیت ادیان در کنار هم پذیرفته، و انحصار حقانیت به یک دین خاص نفی می‌‌شود. باید توجه داشت که دین در نظر طرف‌داران پلورالیسم دینی، منحصر در ادیان توحیدی نیست، و ادیان غیر توحیدی، همچون هندوئیسم و بودیسم را نیز که پیامبر آسمانی ندارند، در بر می‌گیرد؛  چنان که ادیان توحیدی تحریف‌شده، مانند یهودیت و مسیحیت فعلی را نیز در بر می‌گیرد. بنا بر این، اگر کسی یهودیت و مسیحیت تحریف‌نشده را، آن هم پیش از نسخ آنها، معتبر بداند، و در حال حاضر، فقط دین اسلام را معتبر و برحق بداند، به کثرت‌‌گرایی دینی معتقد نیست.