از مجموعة علل مباشر و غيرمباشر براي يک معلول، دو علت را در نظر مي‌گيريم. چنانچه يکي از دو علت مزبور، علت ديگري نيز باشد، آنها را «علل طولي» يا «علل در طول هم» مي‌ناميم، و چنانچه هيچ يک علت ديگري نباشد، آنها را «علل عرْضي» يا «علل در عرض هم» مي‌خوانيم. اما يک معلول مي‌تواند سلسله‌اي از علل طولي داشته باشد. از باب نمونه، در مثال نوشتن نامه، روح و اراده، علل طولي فاعلي براي حرکت دست‌اند. در همين مثال، فرض کرديم با نوشتن نامه مي‌خواهيد دوست خود را از حال خودتان باخبر کنيد. اگر اين خواست شما نيز خودْ معلول خواست يا خواست‌هاي ديگري باشد و مثلاً بدان جهت بخواهيد دوستتان را از حال خود باخبر کنيد که مي‌خواهيد از او کمک بگيريد، اين خواست‌ها، علل طولي غائي خواهند بود.