وصف «کمال مطلق» مي‌تواند براي شناسايي اوصاف ذاتي خداوند راه‌گشا باشد. ما با اثبات اينکه خداوند کامل مطلق است، اين ويژگي اصلي را براي او ثابت کرديم که همة کمالات وجودي مفروض را داراست و هيچ نقص و کمبودي ندارد. بنا بر اين، سلب هر مفهومي که بر نوعي نقص دلالت داشته باشد، يکي از اوصاف سلبي خداوند است. همچنين تمام مفاهيمي که نشان‌دهندة نوعي دارايي وجودي‌اند و به‌اصطلاح، بر نوعي کمال دلالت دارند و هيچ نقصي را نشان نمي‌دهند به صورت اوصاف ثبوتي بر خداوند اطلاق‌پذير خواهند بود. در اين روش، ما براي اثبات اوصاف سلبي خداوند نيازي به براهين جداگانه نداريم، بلکه کافي است با دقت در مفاهيم آنها نشان دهيم که بر سلب و نفي نوعي نقص دلالت دارند. نيز براي اثبات اوصاف ثبوتي خداوند نيازي به براهين جداگانه نداريم، و کافي است با دقت در مفاهيم آنها نشان دهيم که بر ثبوت نوعي کمال دلالت دارند و بر هيچ نقصي نيز دلالت نمي‌کنند. اين اوصاف، در واقع، مصاديقي از وصف «کمال مطلق»‌اند. محض نمونه، می‌توان از کامل مطلق بودن خداوند، به‌سادگی نتیجه گرفت که خداوند داراي علم، قدرت و اختیار مطلق است، و طبعاً نادان، ناتوان و مجبور نیست. بدين ترتيب، «کمال مطلق» وصفي کليدي براي يافتن اوصاف ذاتي خداوند است. برخي اوصاف فعلی خداوند نيز از اوصاف ذاتی او استنتاج‌پذيرند. مثلاً صفت ذاتی اختیار مطلق خداوند مستلزم آن است که همة افعال الهی با اختیار او صورت گیرند، و مثلاً او به هر کسی که می‌خواهد روزی می‌دهد و هر کسی را می‌خواهد می‌بخشايد. وصف «کمال مطلق» براي شناسايي اين گونه اوصاف نيز راه‌گشاست. گفتني است اوصاف خداوند منحصر به آنچه در اين کتاب بيان مي‌شود نيست و اوصاف ديگري از خدا را نيز به طريقي مشابه آنچه گفته خواهد شد مي‌توان اثبات کرد. نيز پس از اثبات حقانيت دين، مي‌توان ديگر اوصاف خداوند را با مراجعه به متون ديني شناخت. البته اینکه برخی اوصاف مستلزم نقصی برای موصوف خود هستند یا نه، نیازمند توضیح است.