یکی از ادلۀ امکان بقای نفس، تغییرناپذیری هویت ثابت نفس، به رغم تغییرات بدن، در این دنیاست. این دلیل را می‌توان به صورت ذیل تقریر کرد:

1. زوال نفس با قطع تعلق از بدن، در صورتی ضروری است که وجود نفس قائم به وجود بدن باشد؛

2. اگر نفس قائم به وجود بدن می‌بود، با تغییر بدن و از بین رفتن یک بدن و پدید آمدن بدن دیگر، می‌بایست نفس مربوط به بدن اول نیز از بین می‌رفت و نفس مربوط به بدن جدید پدید می‌آمد؛

3. با توجه به تغییرات همیشگىِ بدن و از بین رفتن آن، نفس از بین نمی‌رود و تغییری نمی‌کند، بلکه ثابت می‌ماند؛

4. نفس قائم به بدن نیست (با توجه به مقدمۀ دوم و سوم)؛

با قطع تعلق نفس به بدن، نفس ضرورتاً از بین نمی‌رود (امکان بقا دارد).