معانی اصطلاحی واژه اخلاق عبارتند از:

1. صفات نفسانی قابل تحسین و تقبیح، اعم از پایدار و ناپایدار: این معنا عام‌تر از معنای لغوی است و بنا بر آن، صبر یک ویژگی اخلاقی است، هرچند به صورت ملکه در نیامده باشد؛

2. صفات و کارهای قابل تحسین و تقبیح: این معنا از معنای قبل نیز عام‌تر است و نه‌تنها شامل صفات نفسانی، بلکه شامل کارهایی که انجام می‌دهیم نیز می‌شود و به این معنا کارهای شخص را نیز جزء اخلاق وی مي‌شمارند؛

3. صفات و کارهای شایسته: اخلاق در این معنا از معنای قبلی خاص‌تر است و شامل صفات و کارهای ناپسند نمی‌شود و بدین معناست که ستمگری و خیانت در امانت را غیر اخلاقی می‌شمارند.