پیروان این مکتب اخلاقی برای توجیه دیدگاه خود، به زبان اخلاق متوسل شده‌اند. از آنجایی که  بسیاری از گزاره‌های اخلاقی در قالب دستور بیان می‌شوند،  از نظر امرگرایان، اصل در زبان اخلاق همین نوع گزاره است. ایشان با تفکیک گزاره‌های واقع‌نما و ارزشی، مدعی‌اند که گزاره‌های اخلاقی نمی‌توانند از واقعیت خبر دهند و تنها بیانگر دستور يا درخواست گویندة خود هستند. اما از آن رو که برای اثبات گزاره‌های غیر واقع‌نما نمی‌توان به امور واقعی استناد کرد، ویژگی‌های واقعی دستوردهنده نمی‌تواند تأمين‌کنندة دلیل اعتبار این احکام باشد و بدین ترتیب نمی‌توان دیگران را به پذیرش و عمل به دستور کسی ملزم کرد و احکام اخلاقی را تنها برای کسانی مي‌توان معتبر دانست که بخواهند آنها را بپذیرند و بدانها عمل کنند.

بررسی

1. زبان گزاره‌های اخلاقی، هم دستوری است، هم خبری، و از هر دو نوع زبان، برای بیان ارزش و لزوم اخلاقی استفاده می‌شود. بنا بر این، اصل بودن دستور در زبان اخلاق، ادعایی بی‌وجه است.

2. با تمسک به زبان اخلاق نمی‌توان معیار ارزش اخلاقی را تعیین کرد. ،این گزاره‌ها از مطلوب بودن یا لازم بودن امور اختیاری حکایت می‌کنند. امرگرا باید ثابت کند که این گزاره‌ها از واقعیت عینی حکایت ندارند و صرفاً وابسته به دستور کسی هستند. به عبارت دیگر، وی باید ثابت کند که آنچه در اخلاق مطلوب است، خواستة دستوردهنده است، نه چیزی که فراتر از دستور او، خواستنی باشد، و آنچه در اخلاق لازم است، صرفاً با دستور کسی لازم شده است، نه آنکه در مقایسه با چیزی لازم باشد. روشن است که تمسک به زبان اخلاق نمی‌تواند این ادعا را اثبات کند؛ زیرا حتی زبان امر و نهی نیز گاه برای بیان واقعیت عینی به ‌کار می‌رود؛ چنان که از همین زبان برای بیان واقعیت‌های پزشکی استفاده می‌شود؛ مانند اینکه پزشک به بیمار می‌گوید: «غذای سرخ‌کرده نخور» و مقصودش این است که پرهیز از چنین غذایی، برای بهبود یافتن تو لازم است.

3. پذیرفتن اینکه هر کسی می‌تواند دستوردهندة اخلاقی باشد و دستور او صرفاً برای کسی که می‌خواهد آن را بپذیرد معتبر است، به ‌معنای بی‌اعتبار دانستن همة احکام اخلاقی است. این درست مانند آن است که در قانون اساسي كشوري آمده باشد: هر كس مي‌تواند قانون‌گذار باشد و هر قانونی تنها براي كساني كه می‌خواهند آن را بپذيرند معتبر است. در واقع، در این کشور هیچ قانونی معتبر نیست و هر کس هر کاری بخواهد می‌تواند انجام دهد. چالش توجیه در این مکتب اخلاقی نمایان‌تر است.