واقع‌گرایان ارزش و لزوم اخلاقي را واقعيتي عيني می‌دانند. بنا بر واقع‌گرایی، گزاره‌های ارزشی واقع‌نمايند؛ یعنی در بارة واقعیتی مستقل از دستور، سلیقة فرد و خواست جمع، سخن می‌گویند. 

پیروان واقع‌گرایی اثبات‌پذیر با پذیرفتن ارتباط واقعیت اخلاقی با سایر واقعیت‌ها، آن را توضیح می‌دهند، و گزاره‌های اخلاقی را نهایتاً بر اساس گزاره‌های واقع‌نمای دیگر قابل استنتاج می‌دانند.