ارسطو كوشيد حكمي عقلي و قاعده‌اي مشخص براي نيل به فضايل اخلاقي و ايجاد هماهنگي ميان بخش‌هاي مختلف وجود انسان معرفي كند. اين حكم، به «قاعدة طلايي حد وسط» معروف شد. بر اساس اين قاعده، فضيلت همواره در حد وسط ميان دو حد افراط و تفريط قرار دارد. بنا بر اين، به ‌عقيدة ارسطو، در صورتي مي‌توانيم بر اساس عقل، ابعاد مختلف وجود خود را با يكديگر هماهنگ سازيم كه نيازها و مطلوب‌هاي متناسب با هر يك را با رعايت اعتدال و پرهيز از افراط و تفريط برآورده كنيم، و البته خود فضيلت‌ها كه ناشي از رعايت حد وسط‌اند، هر چه بيشتر باشند مطلوب‌ترند. 

بر این اساس، انسان سه بعد شهوی، غضبی و عقلي دارد. فضیلت بعد شهوی، عفت است که حد وسطِ خُمود (بی‌میلی) و شَرَه (حرص‌ورزی) است؛ فضیلت بعد غضبی، شجاعت است که حد وسطِ جُبْن (ترسو بودن) و تهور (بی‌باکی) است؛ و فضیلت بعد عقلي، حکمت است که حد وسطِ بَلاهت (کم‌عقلی) و جَربزه (حیله‌گری) است؛ و از مجموع فضایل سه‌گانة عفت، شجاعت و حکمت، فضیلت عدالت پديد مي‌آيد.