بر اساس اینکه ارزش کارْ غیری است، هرچه نتیجة کارْ کمال بالاتری باشد، آن کار ارزش بیشتری دارد و طبعاً کاری که نتیجه‌اش کمال نهایی انسان باشد، باارزش‌ترین کار خواهد بود. در از پیامدهای وصول به کمال نهایی، علم حضوري كامل انسان به نيازمندي به خدا و بي‌نيازي او، و نيز محبت و رضايت كامل و متقابل انسان و خداوند است. بر اين اساس مي‌توان ارزش یک کار را از این راه تعیین کرد که تا چه اندازه این اهداف را تأمین می‌کند. پس یک کار هر قدر موجب آن شود که انسان حقیقت وجود خود و رابطه‌اش را با خداوند بیشتر درک کند، باارزش‌تر است. نیز هر قدر کار موجب خشنودی بیشتر خداوند باشد، باارزش‌تر است. البته خداوند چیزهایی را بیشتر دوست دارد که کمال بیشتری داشته باشند، و بنا بر این، از کارهایی بیشتر خشنود می‌شود که کمال بیشتری را ایجاد می‌کنند. 

همچنین ارزش کار تابع دو عامل است: نوع کار و نیت فاعل. بنا بر این، برای تعیین درجة ارزش کار، باید آن کار را هم از جهت نوع آن و هم از جهت نیت فاعل بررسی کنیم.