«دانشي که با روش عقلي، درباره حق‌ها و قوانین حقوقي بحث کرده، پرسش‌های فلسفیِ ناظر به تصورات و تصدیقات مربوط به آنها را پاسخ می‌گوید.»

گاهی پرسش‌هایی مطرح می‌شود که پاسخ آنها را در علم حقوق نمی‌توان یافت. پرسش‌هایی مانند: حق و قانون یعنی چه و حقیقت آنها چیست؟ آیا حق و قانون واقعیت عینی‌اند یا اموری اعتباری و انتزاعی‌اند؟ خاستگاه حق چیست؟ معیار اثبات حق برای یک شخص چیست؟ آیا حقوق قابل واگذاری هستند یا خیر؟ علت تفاوت حقوق و تکالیف در افراد مختلف چیست؟ منشأ اعتبار و مشروعیت قانون چیست؟ و... روشن است که برخی از این پرسش‌ها درباره معنا و حقیقت حق و قانون‌اند و به تصور معنای آنها مربوط می‌شوند. اما دسته دیگر از پرسش‌ها، مربوط به تصدیق‌هایی درباره حق و قانون هستند، مانند، پرسش‌های ناظر به خاستگاه حق، ملاک مشروعیت قانون و واقعی یا اعتباری بودن قوانین. همه آنها پرسش‌هایی فلسفی و ناظر به مبادی تصوری یا تصدیقی علم حقوق می‌باشند. از اینرو مجموعه این مسائل را «فلسفه حقوق» نام نهاده اند.