از دیدگاه مکتب حقوق طبیعی، مبنای قوانین حقوقی واقعیت‌های مربوط به طبیعت انسان یا جهان است. مهم‌ترین ویژگی این واقعیت‌ها انطباق آنها بر عدالت است. از اینرو پیروان مکتب حقوق طبیعی عدالت را اصلی حقوق تلقی کرده، و آن را شرط اعتبار و مشروعيت قانون مي‌شمارند. پس، پیروان مکتب حقوق طبیعی عدالت را هدف اصلی حقوق دانسته و معتقدند در فرض تزاحم عدالت و نظم، اولویت از آنِ عدالت است زیرا از دیدگاه آنان عدالت مهم‌ترین اصل و مبنای قوانین طبیعی است. مقصود پيروان مکتب حقوق طبيعي از عدالت، عدالت فردی و در نتیجه عدالت معاوضی است.