الف) اشتراک وجودی: زن انساني است همچون مرد، با همه ويژگي‌ها و لوازم انسانيت. از نظر اسلام، اصولاً انسانيت انسان، به روح او وابسته است و نه تن او، و روح انساني به مذکر و مؤنث تقسيم نمي‌شود. اين همساني مرد و زن در برخورداري از انسانيت را از ابعاد مختلف و گوناگون، در متون ديني مي‌توان يافت. به لحاظ وجودشناختي، زن و مرد هم در آفرينش (مبدأ آفرينش و هدف آن) و هم در ماهيت انساني و لوازم آن و نيز در داشتن استعدادها و امکانات رشد و تکامل و همچنين در موانع راه تکامل، هماننداند. 

ب) اشتراک ارزشی: به دلیل وجود اشتراکات تکوینی میان زن و مرد، به لحاظ کمالات اخلاقی انسانی تفاوتی میان آنها وجود نخواهد داشت و زن يا مرد بودن هيچ‌کس سبب امتياز او نمي‌شود و ارزش و شرافت هر کس، وابسته به میزان فضائل يا رذائلي است که با اختيار خود کسب کرده است. زن مانند مرد می‌تواند به عالی‌ترین مدارج کمال انسانی صعود کند تا آنجا که برای مردان و زنان اهل ایمان به عنوان الگو معرفی گردد و دارای مقامات معنوی چه بسا رفیع‌تر از مقامات برخی از انبیا شود.