معیت و همراهی علت و معلول در موجودات زمانمند به معنای هم‌زمانی آنهاست. بنا بر این، اگر علت و معلول هر دو موجوداتی زمانی باشند، می‌توان گفت هر گاه معلول موجود باشد، در همان زمان، علتش نیز موجود است و هر گاه علت تامه موجود باشد، در همان زمان، معلولش نیز موجود است. اما چنانچه یکی از علت و معلول یا هر دو، موجود غیر زمانی باشند، معیت صرفاً به معنای همراهی و منفك نبودن است، و چنان که گفتیم بدان معناست که فرض وجود یکی بدون دیگری ناسازگار و محال است.