سه نکته درباره نظر آيت الله مصباح یزدی در مورد رأي مردم

به گزارش روابط عمومی مرکز آموزش اندیشه های بنیادین (ماب) حجت الاسلام والمسلمین قاسم روانبخش از اساتید مرکز آموزش اندیشه های بنیادین در یادداشتی نوشت: 

مدتي است كه برخي در فضاي مجازي با پخش برخي عكس‌نوشته‌ها و كليپ‌هايي از آيت‌ا… مصباح اين‌گونه وانمود مي‌كنند كه ايشان رأي مردم را بي‌اعتبار مي‌داند. اين حجم از تبليغات كه در فضاي مجازي كم‌نظير است ما را بر آن داشت تا چند نكته‌اي درباره آن بنويسيم؛

۱. بهترين منبع براي دستيابي به ديدگاه‌هاي شخصيتي همچون آيت ا… مصباح؛ كتاب‌ها، نوشته‌ها، سخنراني‌ها و سايت شخصي ايشان است. خوب است در اين مورد به كتاب‌هاي نظريه سياسي اسلام، پرسش‌ها و پاسخ‌ها و پاسخ استاد به جوانان پرسشگر مراجعه كنيد تا ببينيد ميان شنيده‌ها و واقعيت‌ها چقدر فاصله است!

۲. چگونه آيت ا… مصباح براي راي مردم ارزشي قائل نيست درحالي كه تا‌كنون بارها در مجلس خبرگان رهبري با رأي همين مردم وارد اين مجلس شده است؟ در دوره ی گذشته كه حد نصاب آراي مردم را در تهران نياوردند و وارد مجلس خبرگان نشدند و هيچ گلايه‌اي نيز از مردم نكرده و نخواهد كرد. ايشان علاوه بر اين، در تمام رفراندوم‌ها و انتخابات‌هاي دوران انقلاب تا‌كنون شركت كرده و به جمهوري اسلامي، قانون اساسي، نامزدهاي خبرگان، رياست جمهوري، مجلس شوراي اسلامي، شوراهاي اسلامي شهر رأي داده است و در انتخابات گذشته در كنار حضرات آيات يزدي و موحدي كرماني در راس ائتلاف اصول‌گرايان به عنوان فقها قرار داشتند.

۳. سخن آيت ا… مصباح همان سخن دقيق حضرت امام(ره) و ساير بزرگان دين است كه بايد فهميد و دقت كرد. ايشان ميان مشروعيت و مقبوليت تفاوت قائل است؛ رأي مردم بسيار مهم است و مقبوليت مسؤولان را تأمين مي‌كند اما مشروعيت و حقانيت نمي‌آورد مگر نه اين است كه همه ما معتقديم حضرت امير(ع) در طي ۲۵ سال دوران غربت كه مردم ايشان را نپذيرفتند و در خانه نشستند و حكومتي تشكيل ندادند، در همان دوران ۲۵ ساله هم ايشان امام بودند و حق حكومت منحصرا از آنِ ايشان بود و خلفايي كه در طول آن ۲۵ سال حكومت كردند –هر چند مردم با آن‌ها همراهي كرده باشند– غاصب به شمار مي‌آيند و رأي مردم نيز براي آن‌ها مشروعيت و حقانيت نياورد و از نظر شرع مقدس گناه‌كارند. در حادثه كربلا هم همين ماجرا تكرار شد. يزيد بن معاويه به ظاهر براي خودش رأي مردم را دست و پا كرده بود و امام حسين(ع) از چنين پشتوانه‌اي برخوردار نبود؛ حال آيا مي‌توان حكومت يزيد را مشروع و قيام امام حسين(ع) در برابر يزيد را نامشروع دانست؟! اگر منتخبان ملت در دولت يا پارلمان، قانوني بر خلاف شرع مقدس به تصويب برسانند، آيا به صرف اين‌كه منتخب ملت هستند و مردم به آن‌ها رأي داده‌اند آن قانون مشروع خواهد بود؟! بله در غرب و در مكتب الحادي ليبراليزم كه مبناي مشروعيت را رأي مردم مي‌دانند وضعيت چنين است؛ به همين دليل به‌رغم اين‌كه همجنس بازي در آيين مسيحيت حرام است، در بسياري از كشورهاي غربي اين عمل شنيع با تصويب پارلمان، مشروعيت پيدا كرده و مرتكبان آن از حقوق و مزاياي خاصي نيز برخوردارند!
نتيجه اين‌كه رأي مردم بسيار لازم و مهم است چرا كه مقبوليت حاكمان را تأمين مي‌كند ولي مشروعيت مسؤولان بوسيله دين تأمين مي‌گردد.