واژۀ «مجرد» در اصطلاح فلاسفه در مقابلِ «مادی» و در بارۀ موجودی به کار می‌رود که دارای ویژگی‌های امور مادی نباشد، و در واقع به معنای «غیر مادی» است. با توجه به اینکه واژۀ «مجرد» به معنای غیر مادی و غیر جسمانی است، برای فهمیدن معنای دقیق آن، باید نخست مفهوم واژۀ مادی را روشن کرد. 

مهم‌ترین ویژگی موجودات مادی و جسمانی، «امتداد حقیقی» آنهاست؛ یعنی این موجودات دارای ابعاد سه‌گانه (طول، عرض و ارتفاع) هستند؛ و لازمة امتداد، تقسیم‌پذیری و در نظر گرفتن اجزا برای آن است که طبعاً هر یک از آن اجزا، کوچک‌تر از خود آن امتداد خواهد بود و موجودی که سه امتداد متقاطع (طول و عرض و عمق) داشته باشد، فضا را اشغال می‌کند. اما موجود مجرد امتداد حقیقی ندارد؛ یعنی به گونه‌ای نیست که قسمت‌پذیر باشد.‌