گزاره‌های اخلاقی از مفاهیم متنوعی تشکیل مي‌شوند: یک دسته از این مفاهیم، که موضوع این گزاره‌ها را تشکیل می‌دهند، به صفات اکتسابی یا کارهای اختیاری اشاره دارند، مانند عدالت، امانت‌داری، صبر، شجاعت، بخشش، یا ستمگری، خیانت، ناشکیبایی، بزدلی و بخل؛ دستة دیگر از مفاهیمی که در گزاره‌های اخلاقی به ‌کار می‌روند نشان‌دهندة ارزش یا لزوم اخلاقی موضوعات مزبورند. روشن است که مفاهیم دستة نخست بسیار متنوع‌اند؛ زیرا هر مفهومی که به صفتی اکتسابی یا کاری اختیاری اشاره دارد در این دسته قرار می‌گیرد. اما مفاهیمی که بیان‌کنندة ارزش یا لزوم اخلاقی‌اند محدودند، و عبارت‌اند از: خوب و بد، درست و نادرست، باید و نباید، و وظیفه. این مفاهیم را «مفاهیم عام اخلاقی» يا به‌اختصار، «مفاهیم اخلاقی» می‌نامیم. از این هفت مفهوم، چهار مفهوم نخست، یعنی خوب، بد، درست و نادرست، برای بیان ارزش، و سه مفهوم دیگر، یعنی باید، نباید و وظیفه، برای بیان لزوم به کار مي‌روند. البته این مفاهیم در غیر از اخلاق نیز برای بیان ارزش و لزوم کاربرد دارند و تنها در صورتی اخلاقی نامیده می‌شوند که در گزاره‌های اخلاقی به ‌کار روند.