با مقایسه مطلوب‌های مختلف، می‌توان دریافت که بسیاری از این امور مطلوب‌هايي در عرض یکدیگرند؛ یعنی هر یک از آنها مستقل از بقیه، مطلوب‌اند، نه به خاطر بقیه. از باب مثال، انسانی که هم خسته است، هم تشنه و هم گرسنه، هم به خواب احتیاج دارد، هم به آب و هم به غذا؛ و همة این امور برای او مطلوب‌اند، اما چنین نیست که مثلاً خواب را برای آب یا غذا بخواهد، بلکه اگر تشنه و گرسنه هم نبود، خواب برایش مطلوب بود. پس يك نوع رابطه میان امور مطلوب، رابطة عرضی است، که در آن، مطلوب‌ها مستقل از یکدیگرند.

نوعی رابطة دیگر میان امور مطلوب، رابطة طولی است، و آن در جایی است که برخی مقدمة برخی دیگرند. مثلاً غذا خوردن و سیر شدن، هر دو برای فرد گرسنه مطلوب‌اند، اما اولی مقدمة دومی است. در واقع، با توجه به اینکه راه رسیدن به هر هدفی، عموماً انجام دادن کارهای خاصی است، به تبع مطلوبیت هدف، انجام دادن آن کارها نیز برای ما مطلوب خواهند بود؛ یعنی مطلوبیت کارهایی که ما را به هدف می‌رسانند، در طول مطلوبیت هدف است.