زیرا هر کسی در پي چیزی است که آن را کمال خود می‌داند، و طبعاً ممکن است چیزی که واقعاً کمال انسان است، برای برخی انسان‌ها مطلوب واقع نشود، و به ‌جای آن، چیزی که حقیقتاً کمال نیست، مطلوب واقع شود. از باب مثال، براي کسی که به نیازهای معنوی خود توجهی ندارد، کمالات معنوی مطلوب نخواهد بود، و در عوض، ممکن است وی لذایذ مادی را کمال خود بپندارد، و طبعاً این لذایذ برایش مطلوب باشد. پس معنای مطلوبیت کمال برای همة انسان‌ها این است که با صرف نظر از اینکه هر کسی چه چیزهایی را کمال خود می‌داند، کمال‌طلبی نیز، همچون حب ذات، در همة انسان‌ها مشترک است.