نتیجة کار اختیاری و ارزش آن تابع دو عامل است: یکی نوع کار، و دیگری هدف غايی یا متعلَق نهايی نیت فاعل از انجام دادن آن کار. پس برای تعیین ارزش اخلاقی یک کار، باید دو چیز را در نظر بگیریم: ابتدا ببینیم این کار قابلیت و ظرفیت تحصیل کدام درجات از کمال را دارد؛ و آن گاه بنگریم که از میان این درجات کمال، فاعل آن فعل نهایتاً می‌خواهد به کدام درجه برسد. به ‌طور خلاصه می‌توان گفت: ارزش غیریِ هر کار اختیاری برابر است با ارزش ذاتیِ آن درجه از کمال اختیاری انسان (قرب اختیاری به خداوند) که با آن کار تناسب دارد و هدف غايی فاعل است.