واژه «سیاست» را در دو عرصه می توان معنا کرد:

الف) سیاست در معنای لغوی: سیاست در لغت معانی متعدد اما مرتبط با یکدیگر دارد که می توان تمامی معانی لغوی این واژه را در عبارت «تدبیر امور» خلاصه کرد.

ب) سیاست در معنای اصطلاحی دست کم دومعنا دارد:

o سیاست به معنای عام: مراد از سیاست هرگونه مشی و تدبیری است که انسان ها به منظور تامین مصالح خویش و جامعه در بر می گیرند.

o سیاست به معنای خاص: ناظر به تدبیر و مدیریت کلان جامعه و چگونگی کشورداری است که به طور خلاصه سیاست را می توان «آئین کشورداری» خواند. در این کتاب هردو معنا مورد نظر است اما مباحث کتاب، عمدتا ناظر به معنای دوم است.